یک ماه، درخشان‌تر از هزار آفتاب

تو ماهِ منی.

شبهایی که بی‌تابم، شبهایی که بغض بی‌خبر میاد و غبار می‌شه و می‌نشینه رو قلبم، تو میشی مهتاب. اونقدر به قلبم می‌تابی تا بغضم بشه یه لبخند از جنس بلور.

تو‌ماهِ منی.

شبهایی که پرشورم، شبهایی که شادی رنگ می‌پاشه به قلبم، تو میشی هلال ماه. اونقدر با زیباییت دلبری می‌کنی که آهنگ خنده‌هام بشه از جنس موسیقی آسمونی

تو ماهِ منی. تو مأمنی